در تاريخ باشگاه استقلال خيلي ها آمدن و رفتند،اما استقلال همچنان استقلال مانده است.
پس ازهربازيکني که از تيم محبوبمان جدا ميشود به خاطر زحماتي که کشيده،تشکرمي کنيم و به وي خسته نباشيد مي گوييم.همچنين برايش آرزوي سلامتي و موفقيت در تيم آينده اش مي کنيم.
هر بازيکني هم که ماند و يا جديد به تيم اضافه شد،از حضورش خوشحال شده و قدمشان روي چشم گذاشته و از وي تا زمانيکه پيراهن تيم محبوبمان را بر تن کرده حمايت مي کنيم.
اما سخنم با هواداراني هست که با وجود مشخص نشدن جئايي هيچ کدام از بازيکنان فعلي و با شنيدن شايعه ترک بازيکنان مورد علاقه شان زانوي غم بقل کردند و انگار دنيا برايشان به آخر رسيده است!توصيه مي کنيم دلتان براي کسانيکه بهترين ماشين و خانه را دارند اما چشم دلشان دنبال پول بيشتريا مقام و پستهاي بالاتر هست نه تنگ بشود و نه بسوزد!
همه بازيکنان ابتدا به زندگي شخصي و خانواده خود فکر مي کنند و براي زندگي بهتر در آينده از گرفتن سخت ترين تصميمات هيچ ابائي ندارند! !
اينجا من و تو هستيم که بايد با تيممان بمانيم و زندگي کنيم.پس وسيله ها(بازيکنان)آنقدرها که فکر مي کنيد مهم نيستند!
هدفي که داريم و رسيدن به آن و برآورده شدن آرزوها و روياهايمان از همه چيز مهمتر است که مي بايست مهمترين دغدغه اين روزهاي ما باشد .براي تحقق اين آرزوها با هر کسي مي توان بالاخره دير يا زود آنها را بدست آورد.
غصه جداشدن فلان بازيکن و يا نيامدن بازيکن مورد علاقه خود را نخوريد!لذا استقلال از همه کس و همه چيز برايمان مهمتر بايد باشد.
نظرات شما عزیزان:
|
هر آمدني،رفتني هم دارد!/غصه چه چيزي را ميخوري!؟
نويسنده: 
